धन्यवाद : होम सुवेदी ( लघुकथा)

कपन अनलाइन
काठमाडौं, भदौ २२।

“हाकिम साहब नमस्कार !”

“नमस्कार नमस्कार । को बोल्नु भो ?”

“म धनप्रसाद बोलेको हाकिम साहब !”

“ए ए ।बुझेँ । काम सकियो है ।”

“हो हाकिम साहब । हिजै सकियो पिताजीको तेर दिनको काम ।”

“हेर्नुहोस् यस्तै हो कुनै कुनै दिन हामी सबको बाटो त्यही हो । अनि के कामले फोन गर्नु भो ?केही समस्या पो भयो कि ?”

“भएन हाकिम साहब । खाली हजुरलाई धन्यवाद दिनका लागि फोन गरेको थिएँ ।”

“केका लागि र त्यस्तो धन्यवाद ?”

“हजुरले मलामीको जुन बन्दोबस्तो गर्नुभएको छ यो ता सारै राम्रो गर्नु

भएको छ ।”

“हैन हामी त ज्यालामा मलामी पठाउने हो । ज्याला लिएर मलामी पठाउने कुरा भएपछि ता धन्यवादको के कुरा आयो र ?”

“होइन, तैपनि एउटा कृतज्ञता जाहेर गरौँ भनेर नि । ज्यालामै पनि मलामी कता पाउनु र अब ? अनि बिबाहका लागि जन्तीको आपूर्ति पनि गर्नुभएको छ कि त्यस केन्द्रबाट कि मलामी मात्रै हो ?”

“जन्ती भनेपछि समाजमा सबै नाच्न पाइने, खान पाइने गाडी चढेर सयर गर्न पाइने । जन्ती ता कसैले आपूर्ति गर्नै पर्दैन । जन्ती जाने जति पनि छन् मलामीको हो समस्या । त्यही आपूर्ति गरिन्छ । अनि त्याँ अरु ता जरुरी परिहालेको छैन होला नि ?”

“आमा अलिक बिरामी हुनुहुन्छ ।  चाहिएछ भने म भने म भनौँला नि !”

“हस् हस सम्पर्क गर्दै गर्नुहोला ।”

“धन्यवाद हजुर !”

सहकार्य : कपन बानेश्वर साहित्यिक साप्ताहिक

तपाइँको प्रतिक्रिया ।