केही साइनोहरु : छायाँदत्त न्यौपाने (कविता )

कपन अनलाइन

काठमाण्डौ ,कार्तिक २०।

साँढेका तिखा सिङ
दृष्टिहीन हाम्रो मान्छे
होक्काँ गर्छ भैया गोठालो ?

सञ्जाल बन्यो साथी
होडबाजीको अभ्यास
सिर्जनाका अनेक थुँगा  ?

खान्छ कर्मै नगरी
महान् लठैतको भीड
बेच्छ पद–पैसामा स्वत्व ?

भोर भो छैन पत्तो
युवाले हो बेथा पाल्ने ?
नब्युँझे चिसिन्छ फलाम !

कहाँ छ कुचीकार ?
ठुलो भो मै–मत्त भीड
उत्तिकै फोहोरमा झिँगा ?

पैंँचो लिएको सास
पैंँचोमै रमायौ तिमी
बाँच लौ बाँच पैंँचै बाँच !

घर हाम्रो नेपाल
हिमाल पहाड खम्बा
लामो छ आँगन तराई !

म आधुनिक मान्छे
देखासिकी बाँच्ने शैली
भिन्न छ बोली व्यवहार ?

भुत्ते यो जागरण
खै गतिशील योजना ?
आवश्यक छ तिखो धार ?

भोगटे बाँड्छ सत्ता
भाग तान्ने कार्यकर्ता
बाढी–कोरोनामा जनता !

म सम्पन्न नेपाली
उर्वर दरिद्र मन
सस्तो छ नैतिक इमान !

मनभरि रहर
संसार हँसाइदिने
भोकै मर्न दिँदै नदिने !

जख्मी बनाए देश
स्वत्व बेचे खाए शेष
उजाड देश भाषा–भेस ?

फरक छ रहर
छैन बर्ता माग केही
जीवन बनोस् जीजनजस्तै !

मन खोज्छ सौन्दर्य
विवेक खोज्छ इमान
यी दवै नास्छ बेइमान !

विक्षिप्त यो पामर
सुन्दैन खै जनावाज
देश दुखाई खान्छ भोज !

बन्द बुद्धिको बिर्को
डाँडापरि नैतिकता
बागडोर मुर्कट्टा खेल ?

सहकार्य : कपन बानेश्वर साहित्यिक साप्ताहिक