किन दूर भइन् रसिली कविता : प्रतिभा देवी न्यौपाने (कविता )

कपन अनलाइन

काठमाडौं ,मंसिर ३।

रन भुल्ल परें दिन रात म ता
मन ग्रस्त रस छैन यता
मन व्यग्र भएर खस्यो किनहो
कविता कसरी म रचूँ अब भो ।।०१।।

छ दिगन्त भरै छल झेल अहो
ननिकाखल संगतको फल यो
मधुभावहरू नबने सरिता
कसरी म रचूँ रसिला कविता ।।०२।।

कहिले महिला म बनें थिचिएँ
कति संस्कृतिले घुन झैं पिसिएँ
जति बुझ्दछु झन् छ ठगी रमिता
र त दूर भइन् रसिली कविता ।।०३।।

इतिहास हुँदै थलिए महिला
सु सती बनिए सकिएपहिला
अब संस्कृति धान्न बसे कतिता
र त दूर भइन् रसिली कविता ।।०४।।

घर खेत हुदैं गिरि टार सबै
लय के हर पाइ घरै छ सँधै
लुटिएर बसे महिला बनिता
कसरी नवसिर्जन होस् कविता ।।०५।।

अझ चाल कुनै बदलिन्न यहाँ
सरकार चल्यो नित नाटकमा
चलखेल हुने अति पेत्न सदा
र त दूर भइन् रसिली कविता ।।०६।।

नवमार्गहरू कति बन्द भए
समता सित लैंगिकता उभिए
सजिलो छ र छैन सँगाल्न यता
र त दूर भइन् रसिली कविता ।।०७।।

हर सागर तर्न सके न कडा
दश तर्फ शिला छ यही तगडा
कुन जाँगरले म बनौं सरिता
र त दूर भइन् रसिलीकविता ।।०८।।

सहकार्य :कपन बानेश्वर साहित्यिक साप्ताहिक