कपन अनलाइनकाठमाण्डौ ,भाद्र २३।
कुरा दुईहजार सतहत्तर साल फागुन पाँच गतेको हो म केनडा आँको यस्तै दुई चार मैना भएको थियो । आए देखि हिउँ पर्न शुरु भैसकेको थियो । तसर्थ म बाहिर कतै निस्केकि थिईन । जाड़ों मैनाभरी हिउँ पर्ने यो केनडा शहर जता हेरेपनि हिउँको थुप्रो मात्र देखिने थियो भने बाटोहरु र बाटोको छेउ छेउ मान्छे हिडने बाटाहरु जस्तै हिउ परेपनि सफÞा देखिन्थे । तसर्थ म चिया नास्ता खाई बाहिर मौसम पनि सफा टकटकि घाम लागेको हुनाले यहाँ जस्तै हिउँ परेपनि प्रायजसो घाम लागेकै हुन्छ । म ती वर्षको ठुलो नातिलाई लिएर घर अगाडिबाट सिदै गएको बाँटो सिदै जान्छु सिदै फर्कन्छु भनि यसो घुमेर आउछु भनि घरबाट नातिलाई लिएर हिडें । सिदै हिडेर जादा जादा निकै टाडा पुगेछु । फÞर्कदा कति वहर दोहर गरे घरै भेटीएन नातिलाई बोकेर हिडेकोछु हिडेकोछु घर खोज्दै घरको ठेगाना पनि आफुलाई थाहा छैन बच्चा सानो छ जादा त हिडेर गएको थियो । आउदा धेरै हिडेर खुट्टा दुखेर होला सायद भोकपनि लागेर होला पटक्क हिँडन मानेन । बिहानको नौ बजे घरबाट हिडेको हिडदा हिडदा दिउसोको तिन चार बजिसक्यो बिहान नौबजे घरबाट हिडेको हिडदा हिडदा बाँटोमा एकजना केनडियन लेडिजसगं भेंट भयो उसलाई
घरबाट बिहान नौबजे हिडेको म नेपालबाट भरखर आँको घरको बाँटो र्र्बििसए मेरो छोरा इन्जीनियर हुन घरपनि यहि छ मेरो घरसम्म पुराई दिनुहोस भने उनले घरको नम्बर रं घर जाने बाटोको नाम केहो भन म पुराई दिन्छु भनिन मलाई केहि थाहा थिएन अब के गर्नेत यहाँ पुलिस चौकी नजिकै छ तेहा गएपछि घरको पत्ता लाग्छ तेही जाउ भनिन । म के गरुँ के गरुँ गर्दै उनको पंछि लागें । मनमा डर लाग्यो नचिनेको ठाउँ आफुलाई केहि थाहा छैन मत जान्न भनि उसलाई केहि नभनी थाहै नदिई जुन बाँटो गएको थिएँ । तेहि बाँटो फरक्क र्फिकएर अर्कै बाटो लागें र हिंडन थालें हिडदा हिडदा कता पुगें पुगें यता छोरा बिहानै काममा गएका थिए घरमा एक दुई बजे आई पुगेछन घरमा आउदा म छोरा बिहान देखि गएको आएको छैन भन्ने थाहा पाएपछि हामिलाई खोज्न छोरा बुहारी कता कता पुगेछन । आखिरी घर आएर कतै नभेटे पछि पुलिसलाई फÞोन गर्न लागेछन् । उता म हिडदा हिडदा अलि मेन बाटोतिर पुगेछु तर मलाई मेन बाँटो भन्ने थाहा छैन तर म अलि चोक जस्तों देखिने ठाउँमा पुगेछु सो ठाउमा रोकिएँ र यता उति हेर्न थालें हेर्दै गर्दा एकजना ईन्डियन जस्तों लेडीजÞ ठयाक्क सो चोकमा आएको देखेंं र म तुरुन्त बाँटो क्रस गरी सो ठाउँमा पुगें र ति नानीलाई सोधें आप ईन्डियन हे ति नानीले यस भने पछि मैले आफ्नो कुरा उसलाई बताएँ । उनि सहयोगी नानु रहिछन उनले भनिन मेरो अपारमेन्ट यहाँ नजिकै छ तेहिँ जाउँ । तेहिँबाट खÞबर गरौला भनिन म उनकै पछि लागेर उनको घरमा गएँ । तेहा अपार्टमेन्टमा अर्कों नानुहरु पनि बस्नु हुदो रहेछ । हामीलाई बैठक कोठामा बसाएर भित्र गई अर्कों नानुलाई बोलाएर ल्याउनु भयो । अर्कों नानु त हामिलाई देख्ने बितिकै सागर दाईंको ममि भने र खुशि हुनुभयो र हामी बिहानबाट हराएँको कुरा थाहा पाएपछि तुरुन्त छोरालाई फÞोन गरिदिनु भयो । यता छोरा कतै मलाई नभेटेपछि पुलिसलाई फÞोन गर्नलाग्दा सो नानिको फÞोन देख्ता तुरुन्त मलाई लिन आई हाले र हामी घर गयौं । यो मेरो जीवनको कहिले नबिर्सने क्षण भयो ।
सहकार्य : कपन बानेश्वर साहित्यिक साप्ताहिक
