प्रेमाहुती : राजेश अधिकारी (कविता )

कपन अनलाइन

काठमाडौं ,माघ १७।

बादलुको च्यादर च्याती
बर्षा बनी र्बिसदेऊ न
पुर्णिमाको जून बनी
शीतल किरण छरिदेऊ न

यो मुटुको ज्वालालाई
शीत बनी निभाइदेऊ न
यी आँखाका आँशुलाई
तिम्रा हातले पुछिदेऊ न

यो उजाड जिन्दगीलाई
बहार बनी सम्हालिदेऊ न
यो दुखिरहने घाउभित्र
मलम बनी लागिदेऊ न

प्रेमको पागल भोकलाई
समदिल बनी बुझाईदेऊ न
ब्यथित दिलको तिर्खालाई
जरुवा बनी मेटाइदेऊ न

यो रोइरहने आत्मालाई
मुस्कान बनी हँसाइदेऊ न
मेरो चाहनालाई लुटी चोरी
तिम्रो दिलमा राखिदेऊ न

यी नयनका भाषालाई
गम्भिर बनी बुझिदेऊ न
यी उत्ताउला सुस्केरालाई
प्रेयशी बनी सुनिदेऊ न

परायापनको घुम्टो खोली
परिचित झैं बोलिदेऊ न
हिड्दा हिड्दै थाक्यौ हौली
मेरो दिलमा बिसाइदेऊ न

तिमी सुन्दर फूलमाथी
भँवरा बनी बस्नदेऊ न
अटुटताको बन्धन बनी
मेरो मनलाई बाधीदेउ  न

पिरतीलाई पैँचो लगी
मायाको बारीमा रोपिदेऊ न
नौलो फलको तृप्तताले
लजाएर मुस्काइदेऊ न

बतासको झोक्का बनी
मेरो निधार चुमिदेऊ न
उषाकालिन घाम बनी
किरण केशले छोपिदेऊ न

शर्म,डरको पर्खाल नाघी
प्रीत कुन्डमा तैरिदेऊ न
छाल बनी आउँला भेट्न्
कमल टिपी पहिर्याइदेऊ न

चन्चल आँखा नचाएर
नयनबाणले ताकिदेऊ न
छुनुमुनु कमर हल्लाएर
सँगै नाच्न निम्त्याइदेऊ न

गुलावी ओठ कमाएर
शब्दबाणले छेडिदेऊ न
कोमल औंला घुमाएर
ईशाराले बोलाइदेऊ न

जून टिपी सिउरि दिउँला
चुल्ठोलाई सजाइिदन
मुटु चिरी देखाइदिउँला
प्रेमकसम खाइदिन ।

सहकार्य :कपन बानेश्वर साहित्यिक साप्ताहिक