दुई मुक्तक : भारद्वाज मित्र

कपन अनलाइन
काठमाडौं, पुस ६।

क्षितिजको लालिमासँग खेल्दै रमाउँदा
गर्जने मेघको कालिमाले झसक्क तर्साउँदा
लाग्छ यो यामको आयू कति लामो छ कुन्नि
पूmलको आशा कहाँ पुग्छ सगरले काँढा बर्षाउँदा ।

हृदयमामा हाम्रो नाता सजाएर राख
नओइलाउने मन फूल  फुलाएर राख
जीवनको द्यौरालीमा छिटै भेट हुँदैन कि
भो भो प्रीये तिम्रो आँशु बचाएर राख ।

सहकार्य : कपन बानेश्वर साहित्यिक साप्ताहिक