तीन मुक्तक : नम्रता ‘निराश्रित’

लोभी पापी छन् यो दुनियाँमा सबैजसो भन्छ मान्छे
अत्याचार गरेर हिँड्दै धर्मको खुड्किलो गन्छ मान्छे
धनसँग तौलिएर आफ्नो इज्जत कतै नबेचेर यहाँ,
इमान बचाउन सके मात्र मान्छे जस्तो रहन्छ मान्छे ।

जिन्दगी अनौठो यात्रा रहेछ सजिलो बाटो भेटिएन
दुःखका बहार आए पनि खुसी कहिल्यै अचेटिएन
हर्षको मीठो सुगन्ध भित्र हाँसखेल गरेर रमाउने,
यादको भुमरी भित्र फसेको मीठो तृष्णा अझैँ मेटिएन ।

एक्लै बस्न रमाउछ मन स्वार्थको ठुलो हुल भित्र
सपनाको महलमा छिर्दा खुसीको मात्र देखिन्छ चित्र
भोलीको भाग्य तय गर्ने विश्वासको कैयन् खुड्किला,
उक्लन खोज्दा पछारिन्छु मेरो स्वभाव यस्तै छ मित्र ।

सहकार्य : कपन बानेश्वर साहित्यिक साप्ताहिक