टुक्का कविता : अरुणबहादुर खत्री नदी

कोरोना भाइरस आउने बाटो बार्नु
अनि सम्पूर्ण मानव जीवनलाई तार्नु ।

मान्छेको माया खोलाको पानी जस्तो
तिम्रो र मेरो सम्बन्ध खोइ कस्तो ।

धमिरो भयो यो सरकार
रातारात ओसार पसार ।

तिमी आउँछौ भनी कुरे
चौतारीमा निशाना पुरे ।

कलम पनि कोरोनाकै सन्त्रासमा छ
शान्ति न धर्तीमा छ न त आकाशमा छ ।

मेरो शरीरभरि दुख्ने घाउ छ
मेरो मनको कुरा थुत्ने दाउ छ ।

सहकार्य : कपन बानेश्वर साहित्यिक साप्ताहिक