भोक :ढाकामोहन बराल ( लघुकथा)

कपन अनलाइन

काठमाण्डौ ,पुस २५।

‘आमाभोक लाग्यो ।’ पुन्टे कचकच गर्न थाल्यो ।

अघिल्लो दिन भुटेको  बासी मकै रहेछ । एक मुठी दिएर ठूली भित्रपसी । दिन भरको कामले थकित् भएर चुलोमाआगो सल्काएर भाँडोमापानीबसाली । पोलोथिन थैलाबाट पिठो झिकेर ढिडो बनाउनथाली ।

‘आमा, मकै सकियो अब के खाने हो ?’ पुन्टेले कराउनथाल्यो ।

‘अब धेरै हल्लानगर ।’ ठूलीले हप्काए पछि चार वर्षको पुन्टे चुपलाग्यो ।  ठूले आएर पिँडीको डिलमा बस्यो ।

‘कति बेलाआयौ ?थाहानपाएकी मैले त ।’ ठूलीले सोधी ।

‘भरखरै हो । छोरो घरमाएक्लै छ भनेर तलाई एक पाइलो छिटो पठाएको उता साहुले कराएर दिक्कबनायो ।’ ठूलेले भन्यो ।

‘आमामलाई फेरि भोक लाग्यो ।’ पुन्टेले कराउनथाल्यो ।

‘लौ खा ।’ दिनभरको थकाई र साहुको कचकचनाबालक पुन्टेको गालामा वर्षाई ।

‘नपिट् न छोरालाई ।’ ठूलेले भन्यो ।

‘नपिटेर के गर्ने आए देखि भोक लाग्यो भनेर कच् कच् गरेको छ ।’ ठूलीले भनी ।

‘पिट्न मन लागे मलाई पिट् न ।’ ठूलेको स्वर चर्को भयो  ।

बाबु आमा झगडा गर्न थालेको देखेर पुन्टे डरायो र भन्यो ‘आमामलाई भोक लागेको छैन ।’

सहकार्य : कपन बानेश्वर साहित्यिक साप्ताहिक

तपाइँको प्रतिक्रिया ।